A orixe deste relicario procede de San Rosendo, bispo de Mondoñedo no século X. Contan as crónicas que o bispo Alfonso Mesía de Tovar se preocupara polo traslado dunha reliquia de San Rosendo do mosteiro de Celanova á catedral de Mondoñedo. Esta reliquia chegaría o 22 de outubro de 1614 e escribiría unha das mellores páxinas da historia da cidade lucense.
O retablo deste relicario, dedicado orixinalmente a San Rosendo, foi posteriormente transformado no relicario xeral da Catedral.
No que respecta ao seu estilo artístico, sitúase dentro do barroco compostelán. Formado por grutescos sobre fondo vermello, presenta dúas grandes pilastras e un entaboamento que enmarca un arco. As portas do relicario, con paneis de ouro sobre fondo branco, presentan relevos barrocos.
O relicario inclúe 13 fornelas e 17 relicarios pertencentes aos séculos XVII e XVIII.
